Jean Michelle Jarre etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Jean Michelle Jarre etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

16.12.07

2007'nin Kayıpları - Losers Of 2007

Herkes gider Mersin'e, biz gidelim tersine. 2007'nin en iyilerinden bahsetmeden önce en büyük hayalkırıklıklarıyla başlıyoruz. Daha sonra önce 2007'nin Parlayan Yetenekleri'yle devam edip en sonunda geçen sene olduğu gibi bu sene de belirli katılımcıların oylarıyla bir 2007'nin En İyileri listesine ulaşacağız. Belirteyim, aşağıdaki sıralamalar tamamen listede yer alan grupların gönlümdeki yerlerine bu seneki çalışmalarıyla vurdukları sekteyle alakalıdır. Yoksa kimseye kıllığım falan yok. Hatta birçoğunun hayranıyım, yeni albümleri çıksa yine alırım (Salak mıyım neyim?).

1) Chris Cornell - Carry On: Be hey sen ki yıllarımızı o güzel sesinle geçirdik, sen ki kızları gerek duruşunla gerek sesinle gerek gözlerinle kendine hayran bıraktın. Sonra da gel onca efsanevi çalışmadan sonra bu albümü çıkar. Üzgünüm ama benim gönlümde de ayrı bir yeri olduğundan bu albüm sonrası 2007'nin en büyük hayal kırıklığı Chris Cornell oldu.

MP3: Chris Cornell - Scar On The Sky

2) Andrea Corr - Ten Feet High: Aşıktım ona bir zamanlar ben. Zaten The Corrs dinleyip ona vurulmamış olan da azdır herhalde. Neyse velhasıl güzelimiz güzidemiz ilk solo albümünü çıkardı. E başarılar dileriz derken o ne? Ona buna benzeme çalışmaları arasında müzik fukarası bir albüm. Kendisine gümüş madalyayı takıyoruz efendim. Başarısızlığının da bu albümle son bulmasını diliyoruz ve eski formuna kavuşmasını bekliyoruz.

MP3: Andrea Corr - Shame On You (Mesaj da var dikkatini çekerim)

3) The Chemical Brothers - We Are The Night: Bu albüm aslında bir önceki albümün devamı olarak bizim zibidi kimyagerlerin döneminin sonunun geldiğini işaret ediyor. Lise ve Üniversite çağımızın bu popüler grubu artık fark etmeli gelinen noktayı. Gittikçe daha çok üzüyor bizleri, gittikçe daha da kayboluyor. Rock Werchter'deki konserlerinde de izleyicilerin diğer sahneyi tercih etmesinden de anlamışlardır diye umuyoruz ve bronz madalyayı takıyoruz. Bu arada daha B-Sides'ı dinlemedim bir gruptan 2 albüm koymayayım buraya diye.

MP3: The Chemical Brothers - The Pills Won't Help You Know

4) Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob: Geldik pohpoh krallarına. Aslında bu listede olmaması da gerekebilirdi. Kaiser Chiefs'ten ne bekliyordun da bulamadın diyenler olabilir. En azından bir şeyler bekliyordum. Ana okulu şarkılarını derleyip önümüze koymuş gibiler. O şarkılarda bile bir mesaj olur. Bunların şarkılarında o da yok. Rezalet. Madalyalar bitti, ilk odunu Kaiser Chiefs alıyor. Tebrikler.

MP3: Kaiser Chiefs - Boxing Champ*
MP3: Kaiser Chiefs - Love's Not A Competition (But I'm Winning)*

5) M.I.A. - Kala: 2 şarkıya 1 albüm. Yer miyiz? Yiyen var valla. Devrimci bir buhranla girdi kardeşimiz müziğe. Devrimcilik çok hızlı yerini bırakmış banalliğe. Hadi abi elini çabuk tut albüm çıkaralım 2 yıl oldu mantalitesi daha böyle birçok potansiyeli yok edeceğe benziyor. Neyse biz devam edelim. 2. odunu da verdik nasılsa.

MP3: M.I.A. - Jimmy

6) Bruce Springsteen - Magic: Şimdi saygısızlık yok. Odun falan da yok. Çimdik atacağım The Boss'a. İncelememde de söylemiştim, ben onu dinleyerek büyüdüm ve albüm beklentilerimi karşılamadı. Yamuk yumuk laf yok, hepsi bu kadar.

MP3: Bruce Springsteen - Terry's Song

7) Jean-Michel Jarre - Teo & Tea: Yaşından başından utan be kardeşim. The Boss'a laf etmedim diye yırtacağını sanıyorsan yanılıyorsun. Bu albüm nasıl maymunluktur anlamadım valla. Hiç yakışıyor mu? Senden Oxygene'i dinleyen bir neslin karşısına böyle bir albümle nasıl çıkarsın? Çıkarsan da böyle odunu sırtına yersin. Çıkarma albüm malbüm, ben Oxygene dinleyeceğim, Mısır'daki konserini izleyeceğim. Lütfen.

MP3: Jean-Michel Jarre - Fresh News

8) Roisin Murphy - Overpowered: Ver gazı, ver gazı. Güzelim Moloko geldi bu hale. Tamam albümde güzel 2 tane parça var. Hakkını yemeyeyim. De 2 parçalık albüm çıkarmadı. 11'de 2 oldukça düşük bir yüzde. Serbest atışlarda %50 atıyoruz diye Milli Basket takımını nasıl eleştiriyoruz unuttun mu Roisin? Sus şimdi otur yerine. Olmadı. Geri dön Moloko'ya, yine gelin konser verin Maslak'ta, başımla beraber geleyim.

MP3: Roisin Murphy - Cry Baby

9) Queens Of The Stone Age - Era Vulgaris: Hani asla küçük görmekle alakası yok ama Rock Werchter'de Qotsa konserinde uyudum dinlenmek için. Sebebi de yeni albümü çalacağız demeleriydi konser başında. Sonra kalktım, sordum nasıldı diye, dinleyen yoktu çevrede. Başka söze gerek var mı bilmiyorum.

MP3: QOTSA - Into The Hollow

10) SuperMayer - Save The World: Bu noktada hayal kırıklığı tamamen bu ikilinin ayrı ayrı yeteneklerinden kaynaklanıyor. Birleşince böyle saçma sapan olacaklarını bilseydim doğrudan giderdim Berlin'e söylerdim. Çocuklar siz ayrı takılın, grup olduğunuzda rezalet oluyorsunuz diye. Roisin gibi albümde 2 parça var sadece. Gerisi çöp. Özentilik ayağına rezil edilmiş bir beklenti silsilesi. Öyle Super Hiper ayaklarıyla müzik olmuyor.

MP3: SuperMayer - The Lonesome King

Not: Bon Jovi, Lost Highway albümüyle ve Marilyn Manson, Eat Me Drink Me albümüyle bu listede yok çünkü kendilerinden zerre kadar umudum kalmadı artık.

* Aralarında seçim yapamadım. Siz seçim yapabilirseniz söyleyin.

31.3.07

Jean Michel Jarre - Teo & Tea (Warner, 2007)

Jean Michel Jarre elektronik müzikle alakalı olsun olmasın, milyonlarca insanın adını bildiği, adını bilmese bile müziğine aşina oldukları biri. Birçok yönden kendisinden sonra gelen sanatçılara yol açmış bir isim. Bunun yanında geride bıraktığı albümlerle yakaladığı başarı ise dudak uçurtacak cinsten. 1948 Lyon, Fransa doğumlu sanatçı bugüne kadar elektronik ve new age türlerinin şekillenmesinde önemli bir etkiye sahip.

Jean Michel Jarre 2000'lerin başından itibaren elektronik müzikle tanışanlar için fazla göz önünde bulunmadı. Verdiği birkaç efsanevi konserle kendini tanıttı ancak 2003 yılında yayınladığı "Geometry Of Love" albümü eski performansından uzaktı. Ancak 1997 yılında Moskova'nın 850. kuruluş yıldönümünde verdiği konseri 3,5 milyon kişinin izlediğini de eklemek gerekir tabii.

Jean Michel Jarre'ın yeni albümünün çıkacağını duyduğum ilk gün kafamda bazı soru işaretleri vardı. Müziğin gelişimine ayak uydurup uyduramayacağı konusu ciddi biçimde önemliydi. Albüm çıkınca kafamdaki soru tamamen yok oldu. Jean Michel Jarre ne yazıkki ayak uyduramamış. Nerede "Rendez-Vous", "Oxygene", "Waiting For Cousteau"'daki reformist bakış açı, nerede bu albüm.

Albüm için söylenecek şeyler fazla aslında ancak bunların çok azı olumlu olabilir. Albüm bir hayli oranda 2000'li yılların başında büyük ölçüde tüketilen Eurotrance ağırlığında. "Fresh News", "Teo & Tea", "Vintage" ve "Teo & Tea 4.00 AM" birebir örnekleri. Bu bile beni hayal kırıklığına itmeye yetti. Her zaman öncü olan ve bu noktada tüm müzik dünyasına katkıları bulunan bir ismin geriye gitmesi üzücü. Bu konuda beklentilerim yüksek olduğu için haksızlık da yapıyor olabilirim. Ama bu yaştan ve böyle bir kariyerden sonra Benny Benassi'cilik oynamanın ne alemi var cidden anlamadım. Orta yaş krizidir belki de.

Ancak albümle alakalı söyleyebileceğim başka bir nokta da kendi eski tarzına yönelik yaptığı çalışmaların güzelliği. Aksak vuruşlarla özüne döndüğü "Beautiful Agony" güzel. Bunun yanında bana göre albümün medarı iftiharı olacak çalışma kesinlikle "Touch To Remember". Fakat dediğim gibi albümde elle tutulacak çok az nokta var. Bu iki çalışma haricinde nereden tutsam elimde kalıyor.

Albümde ayrıca "Partners In Crime 1 & 2"'de ve "Chatterbox"'ta DJ Shadow'u andıran yapılar var. "In The Mood For You" ve "Gossip" ise ambient havasında ki ikincisinde bir nebze elektro nidası da var.

Jean Michel Jarre'ın Resmi Sitesi