Chris Joss - Teraphonic Overdubs (Eighteenth Street Lounge)

Fransız Chris Joss bugüne kadar çıkardığı 3 albümle kulağa hoş gelen bir grafik çizdi. Funk, Disco ve Elektronik müziği fon müziği tadında birleştiriyor bu adam hep. Ne dans pistlerinde çoşmaya, ne de evde sakince dinlemeye uymuyor. Ama bir şey yaparken fonda çaldığında insana apayrı güzel geliyor.

Yeni albümü Teraphonic Overdubs da keza bu çizgide. Zaten çıktığı plak şirketinin genel çizgisi itibariyle fazla "piyasa" olması da beklenemezdi. Başarılı işlerin çıktığı kendi yapısında çok başarılı bir plak şirketi Eighteenth Street ve daha yeni Federico Aubele ile sayfalarımıza konuk olmuştu.

Bu albümde Funk sanki daha bir ön planda. Gayt yumuşak. Üstüne elektronik öğeler ve başka türlerden araklanan çalgılarla bezenmiş olması da bir bakıma yeri geldiğinde World Music hazzı veriyor. Şöyle kitap okurken arkada çalması gereken müziklerden biri bu. Ama kesinlikle asansör müziği değil.

Bir zamanlardan Talvin Singh'i ve Asian Dub Foundation'ı hatırlayanlar "Count The Daisies"'de bu World Music'ten kastımı anlayacaklardır. Elbette Chris bununla da kalmamış, "Get With It" ile Trip Hop'a dalmış ve fazlasıyla Portishead'ı hatırlattı bir anda. Yine de dediğim gibi albümde ağırlık Funk'ta. "Magic Tubes", "I Want Freedom", "Atomic Tape" veya bir "Slack The Slammer" doğrudan modern Funk.

Dinlenirken farklı bir şeyler dinlemek isteyenler için güzel bir seçim ama oturup dikkatle dinlenecek düzeyde sanatsal mı derseniz orada dururum. Yine de denemekte fayda var.

MP3: Chris Joss - Magic Tubes
MP3: Chris Joss - Count The Daisies

Chris Joss'un resmi sitesi
Chris Joss @ MySpace
Albümü satın almak için

Federico Aubele - Panamericana (Eigteenth Street, 2007)

Gotan Project'i özleyenler için dönemsel olarak ilaç olan isimlerden biri Federico Aubele. Tarz olarak Tango, Dub Reggae ve Bolero'yu karıştırıyor. Amerika'ların göbeğinde ve alt tarafında kalmayı seviyor ama üst tarafında beğeniliyor.

Arjantin asıllı sanatçı müzik hayatına Tango'yla başlayıp daha sonra diğer müzik türlerinin etkisinde kalıyor. Zaman geçtikçe de kendine has bir yaklaşımla Tango'ya yorumlamalar getirmeye başlıyor. Ayrıca destek de pek esirgenmiyor kendisinden. İlk albümü "Gran Hotel Buenos Aires"'in prodüktörü çoğumuzun bildiği Thievery Corporation. Aslında Thievery Corporation'ın eli 2. albümde de var ama ilkinde olduğu kadar değil.

Panamericana'da ilk albümüne oranla daha fazla müzik tarzına kucak açmış durumda. Zaten albümün adında da bu izlenimi vermeyi amaçlıyor. Başta saydığım tüm müzik türlerine dokundurmadan geçmiyor. Hatta "En Cada Lugar" gibi çalışmalarda elektronik altyapıdan da faydalanmış çekinmeden ki bunda sanırım Thievery Corporation'ın eli var.

Albümün açılış parçası "La Esquina" Gotan Project'in albümünde yer alsa bir saniye düşünmem, yadırgamam. Çok güzel bir çalışma. Ruhu okşayıcı bir etkisi var. "Maria Jose"'de ise hafif Dub havasıyla birlikte güzelim bir Karayip yeli var. Bende benzer hissiyatı albümün ilerleyen dakikalarında "Pena" yarattı ama bu sefer esen meltemdi. Biraz daha hareket açısından "Corazon" da ilaç gibi geliyor.

Dinlenesi çok güzel bir albüm yapmış Federico Aubele. Vokal seçimleri de yaptığı parçalara tam anlamıyla oturmuş diyebilirim. Mutlaka dinlenilesi bir albüm. Özellikle Güney Amerika'nın müzikal anlayışını takdir edenler için kaçırılmaması gerekiyor.

MP3: Federico Aubele - La Esquina
MP3: Federico Aubele - Maria Jose

Federico Aubele'nin resmi sitesi
Federico Aubele @ MySpace
Albümü satın almak için