Aril Brikha son dönemdeki çalışmalarıyla sevenleri şaşırtan bir isim. Ancak genel kariyerine bakıldığında ve hatta Istanbul'daki performansı da göz önünde bulundurulduğunda takdire sayan birçok iş yaptığını da söylemek lazım. Pokerflat'ten çıkardığı yeni plağında 3 parça var. Bunlardan ilki plağa da adını veren "Akire". Uzaysı melodili bir tech house'u andıran bir yapısı var. Hareketli setlerin başı için uygun olabilir. Arkasından gelen "Life Like" ise diskovari bir havayla başlıyor ve progresif yapılanmalarla tech house modunda ilerliyor. Son çalışma "To Begin" ise filtrelenen bir elektro melodiye giriyor ve daha sonra disko öğeleri ağır basıyor. Eskilerin synth-pop'unu hatırlatıyor. Daha sonra giren üst melodi ile biraz daha tech house'a dönüyor ama bu kurtarmaya yetmiyor. Plak bazı sitelerde soul techno'ya benzetilmiş ama bu soul techno'ya biraz haksızlık gibi bana göre.
Phonique - John (Dessous, 2007)
Phonique 2005'ten beri dikkatleri üzerine çeken yetenekli bir prodüktör. Ülkemize de 2 kere geldi ve çok başarılı performanslar sergiledi. Özellikle Steve Bug'ın Dessous plak şirketinden yayınladığı çalışmalarıyla sürekli gündemde kaldı. Yine Dessous'dan yayınlanan "John" adlı plağında aynı isimli çalışmanın bir orjinal versiyonu, bir de düzenlemesi yer alıyor. Çalışmanın orjinali geleceğe umutla bakan bir deep house. Çalışmanın yapısı itibariyle birçok DJ tarafından sıkıca benimseneceğinden eminim. "Mr. Reelsoul aka Mr. V & William Rodriguez Remix" versiyonu ise çalışmayı deep housetan alıp ruhu okşayan bir tech house şekline sokmuş. Bu versiyon için de çok başarılı diyebilirim. Çalışma ilerledikçe güçlenen melodi gerçekten çok etkileyici bir hal alıyor.
Anthony Rother - Moderntronic (Datapunk, 2007)
Anthony Rother hakkında söyleyeceklerime sayfalar yetmez o sebeple kısa kesmek en iyisi. Şu anda old-skool elektro olarak adlandırılan türün en önemli ismi. Hatta genel olarak elektro türünün en önemli ismi olarak karşımıza çıkıyor desek de yeridir. Plakta Moderntronic'in 3 çeşitlemesi var. "Moderntronic 3" adlı çalışma parazit seslerle başlıyor. Daha sonra çok basit bir melodinin üzerine gelen synth'ler ve aksak vuruşlarla bir Rother klasiği halini alıyor. Günümüzde birçok minimalist geçinen prodüktörünün yaptığı müzikten daha minimalist demek de lazım. "Moderntronic 2" ise Rother'ın Little Computer People projesini hatırlatır cinsten bir çalışma. Basit bir vuruş altyapısının üzerine başarılı bir melodi. Sonradan giren yeni favori vuruşları olmasa çalışmanın yeni olmadığını bile düşünebilirdim. Parçanın son hali çok etkileyici. "Moderntronic 1" ise basit bir elektro melodiyle başlıyor ve bunun üzerine aksak vuruşlar ve tizler yerleşiyor. Arkasından devasa bir synth melodisi geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder