Nine Horses - Money For All (Samashisound, 2007)

Nine Horses, 2005 yılında Bernd Friedmann, David Sylvian (David Alan Batt) ve Steve Jansen (Stephen Batt) tarafından kurulan bir grup. Gruptan ziyade grup üyelerinin solo kariyerleri inanılmaz derecede etkileyici. Bernd Friedmann'ın kendi çıkardığı 4 albümün yanında birçok yeniden düzenleme çalışması var ve Uwe Schmidt'le birlikte Flanger projesinin temelinde yer alıyor. David Sylvian ise 23 albüme imza atmış önemli bir müzisyen. Kardeşi Steve Jansen'in ise 2 albümü var ancak abisinin albümlerinin birçoğunda prodüktör görevini üstlenmiş.

Bu üç yeteneğin birleşimi ise dikkat çekici bir proje olarak karşımıza çıkıyor. Grubun ilk albümü 2005 yılında çıktı ve adı "Snow Borne Sorrow"'du. Şimdi 2. albümleriyle karşımızdalar. Daha doğrusu tam olarak albüm değil de kendi değerlendirmeleriyle minik bir albüm. Aslında Kasım ayının ortasında çıkması bekleniyordu ama Ocak ayının sonuna sarktı dağıtım problemleri sebebiyle.

Tarz olarak incelemek gerekirse David Sylvian'ın açık etkisi olarak alternatif rock dokunuşları mevcut. Bunun yanında Bernd Friedmann da downtempo bakış açısıyla etkili olmuş durumda. Ortaya çıkan çalışmalardan bazıları ise nefes kesici.

Albüm "Money For All" ile başlıyor. Sylvian'ın vokali çalışmanın huzurlu yapısına mükemmel uyum sağlıyor. Gitar altyapısı da Sylvian'ın yeteneğini ortaya koyuyor. Vuruşların giriş bölümü ise Uwe Schmidt imzalı. Gerisini Friedmann halletmiş. Oldukça zengin bir müzikal bakış açısı var çalışmanın. Gerçekten güzel bir başlangıç. "Get The Hell Out" ile devam ediyor albüm ve gittikçe daha da güzelleşiyor. Genel olarak Steve Jansen'in elinden çıkmış. Melodiyi yaratan ses kesitleri çalışmaya birebir uymuş. Sözler pek anlamlı değil açıkçası ve bir nebze hayal kırıklığı bu. Ancak keman ve piyano uyumu güzel olmuş.

Daha sonraki çalışma "The Banality Of Evil (Burnt Friedman Remix)". Orjinal çalışma Sylvian'a ait. Düzenlemeden sonra oldukça sakin bir hal almış. Güzel bir flüt melodisinin yanında zaman zaman esen gitar rüzgarı dikkat çekiyor. Klarinet ise "Money For All"'dan sonra tekrar karşımıza çıkıyor. Vokal ise manzarayı tamamlayan son fırça darbesi gibi. Dördüncü çalışma "Wonderful World (Burnt Friedman Remix)" ise caz havasıyla başlıyor. Kontrbas ve çello ile güzel bir girişin ardından David Sylvian'ın vokali karşımıza çıkıyor. Bateri aksak ilerlerken geri kalan tüm öğeler sakinlik için bastırıyor.

"Birds Sing For Their Lives" gibi güzel bir isimli çalışma takip ediyor. Bir önceki çalışmada konuk vokal olarak yer alan Stina Nordenstam bu sefer ipleri eline almış çocuksu vokaliyle. Steve Jansen çalışmada oldukça melankolik bir hava yaratmış. "Serotonin (Burnt Friedman Remix)" de caz havalı bir girişe sahip. Vuruşlar alabildiğine aksak. Sylvian'ın vokali buğulu havaya ekleniyor. Buna filtreli elektro gitar da katılıyor. Burnt Friedman düzenlemesiyle huzur mutluluktur diye atfediyor Serotonin'e.

"Money For All (Version)" ise Uwe Schmidt'in girizgahı olmayan versiyonu. Bunun dışında farkı yok gibi. Albümdeki son çalışma ise Burnt Friedman'ın yaptığı "Get The Hell Out" düzenlemesi. Çalışmayı yaylılarla süsleyip biraz daha durgunlaştırmış. Daha melodik, depresif ve farklı bir hava ortaya çıkarmış. Bu düzenlemede Sylvian'ın vokali sanki uygun değilmiş gibi duruyor eskisine oranla. Ancak keman melodisinin ve genel düzenlemesinin hakkını vermek lazım. Ayrıca elektronik altyapı düzenlemede daha öne çıkmış sakinliğin verdiği etkiyle.