Şimdi nereden çıktı bu indie ilgisi durup dururken deme hakkı herkeste saklı. Diyecek fazla da bir şeyim yok aslında. Artık Harun İzer'in baskılarına dayanamadım mı desem yoksa uzun zamandır garip bir tavırla yok saydığım bu türe karşı haksızlık ettiğimi anladım mı desem bilemiyorum. Ama sonuç olarak son dönemde ciddi biçimde indie rock ve türevlerini dinlediğimi söyleyebilirim. Ne diyeyim türlerle aramda soğukluk olmasını sevmiyorum. Şimdi arayı biraz yapma zamanı. Arcade Fire 2003 yılında kurulan genç gruplardan biri. Ancak grubun üyeleri Win Butler, Régine Chassagne, Richard Reed Parry, Tim Kingsbury, Sarah Neufeld, Jeremy Gara ve William Butler kısa sürede grubun adını yukarılara doğru taşıdı.
Grup ilk albümleri ile indie rock'tan uzak olan benim bile dikkatimi çekmişti. Daha sonra yeni albümleri çıktığında da merakla oturdum başına. 1 ay kadar geç incelemiş olmam ise tamamen duygusal.
"Funeral" albümü 2004 yılında piyasaya sürüldü ve albüm için o zaman da, şimdi de söyleyebileceğim tek şey ilk albüm olarak muhteşem bir çalışma. Her ne kadar albümde tarz olarak bir çizgi tutturamamış olsalar da genelinde çalışmaların kalitesi üst düzeyde. Zaten bu albümle kendilerinin de beklemediğini açıkladığı bir ilgi hezeyanına kapıldılar. Kendilerine gelmeleri ise 3 yıl aldı.
Bu 3 yılın sonunda ise karşımıza "Neon Bible" albümüyle çıktılar Mart ayının başında. Albümde ilk dikkat çeken şey olgunluk. Ciddi bir olgunluk. "Funeral" albümüne göre gerçekten önemli seviyede gelişim gösterilmiş. Müzikalite daha üst seviyede ve birçok yönden de taşlar yerine oturmuş görünüyor. Eskisi gibi etki yaratmak için kendini yırtan gençler yerine daha doğru notalara basmayı tercih eden bir "grup" var artık karşımızda.
"Neon Bible"'a baktığımızda vurguyu çok daha sakin bir şekilde verdiğini görüyoruz. Çalışmalar çok etkileyici ama bunu yorulmadan yapıyor izlenimi veriyorlar. Bu da grubun kendini daha tanımış olduğu izlenimini veriyor bana açıkçası.
Albümde zaman zaman yapısal olarak eski akımlara gönderme yapılıyor ve folk rock sınırlarında geziniliyor. Ancak ağırlık yalın bir indie rock çeşitlendirmesi olarak nitelendirilebilir. Bu arada "Windowsill" adlı çalışmanın sözleri beni gerçekten etkiledi. Belirtmeden geçmeyelim.
Albüm hakkındaki tek sorunum "Neon Bible" adını seçtikleri çalışmanın bana göre albümü taşıyacak nitelikte olmaması. Ama artık o kadar da olsun değil mi?
Dikkat çeken çalışmalar:
1) Black Mirror
2) Keep The Car Running
6) Ocean Of Noise
8) (Antichrist Television Blues)
9) Windowsill
10) No Cars Go
Arcade Fire Resmi Sitesi
Arcade Fire @ MySpace
Albümün ilk single'ı "Black Mirror" parçası Arcade Fire'ın resmi sitesinden alınmıştır.
2 yorum:
Baskı da nerden çıktı Sühan'cığım, sana indie dinlemen konusunda baskı yaptığımı hiç hatırlamıyorum valla. Herkesin her tür müziği sevmesi de gerekmez bence zaten. Ama tabi insan hiçbir şeye karşı önyargılı olmamalı tabi, güzel olmuş dinlemen.
Bu arada, The Arcade Fire artık "indie" olmaktan da çıktı sayılır, arena grubu olmak üzere, hani haber vermiş olayım sonra şaşırmayalım :)
pasam baski yapmadiniz da laflari inceden dokundurdunuz. hadi inkar edin milyonlarin onunde bunu:)
arcade fire'da degisim var tabii. bu cok acik bir onceki albume gore. ama bana gore iyi yonde baskalari sevmese de. neyse hayirlisi artik.
Yorum Gönder