Karşımızda Belçika'nın gururu olan gruplardan biri Hooverphonic var. Zamanında dönemin (1995) en çok ilgi gören türlerinden biri olan Trip Hop'la hayata başlayan grup daha sonra çehresini daha da genişletti. Ancak köklerine bağlılıkları her zaman dikkat çekiyor. Rock N Coke'taki o güzel konserleriyle de her zaman andığım grup gerçekten çok başarılı. Belçika'da ise tapılıyor. Bu sene Rock Werchter'de olmamaları için hiçbir sebep göremiyorum. Tek sorun Belçika içinde 21 konser verecek olmaları olabilir. Ama yine de gelirse karşısında büyük bir kitle göreceği kesin.
Grup Ekim ayında yeni bir albüm çıkardı, adı da "The President Of The LSD Golf Club". Aslında bu isim daha önceki "The Magnificent Tree" albümlerinin ismi olarak seçilmiş fakat o dönemde anlaşmalı oldukları Sony bu ismi sakıncalı bulduğundan bugüne nasip olmuş. Bu da bir ön bilgi.
Albüme gelelim. Massive Attack'in sessizleştiği, Trip Hop'un gönlümüzden ırak bir noktada bulunduğu bu günlerde ilaç gibi geldi. İlacın da ötesinde çok güzel geldi. Rahatladım. Hatta biraz da üzerine Massive Attack dinleyeceğim. Çok içmezsem üzerine biraz da Portishead.
Albüm rüyasal bir havada başlıyor "Stranger" ile. Sözleri ile de benzer bir duyguyu aşılıyor zaten. Arkasından gelen ve içimde şiddetle Massive Attack dinleme hissi uyandıran "50 Watt" çok güzel. Gerçekten güzel Trip Hop'u özlemişim çaktırmadan. Sonradan "Espedition Impossible" biraz daha electro pop havasında ve albümden çıkan ilk Single da bu. Eee albümü satmak lazım. Albümün en güzel parçası değil ama en çok sattıracak olanı.
"Circles" geliyor ve Trip Hop'a uzay melodileriyle dönüyoruz. Arkada hafif bir Hindistan ezgisi geliyor. "Gentle Storm" ile yumuşacık bir Rock'a dönüyoruz. Zevkle dinliyorum şu ana kadar gelenleri. Bu arada parçanın alt melodisi "50 Watt" ile aynı. Bu ne yahu aynı parçaya 2 versiyon gibi. Müzik aynı, tarz ve çalınan aletler ile sözler farklı ama yemedim. "The Eclipse Song" Ortaçağ melodisiyle geliyor karşımıza. İlginç bir yaklaşım ve güzel olmuş. "Billie" ise neredeyse akustik sınırlarında dolaşıyor. Trip Hop'a dirsek temasında ama tam değil gibi de. "Black Marble Ties" ile daha da ağırlaşıyor albüm. Trip Hop ekseninde devam ediyoruz tabii. E devam ederken "Strictly Out Of Phase" de benzeri geliyor. Yahu hızlanın diye bağırasım var, nerede albümün başındaki o hava. Parçaların hepsi güzel olunca takacak kulp bulamadım ne yapayım. Albüm "Bohemian Laughter" ile Massive Attackvari bir kapanış yapıyor. Hani vokalden belli olmasa müzikal açıdan birebir uygun bir çizgi. Ve deminki yakarışımı birileri de onlara söylemiş olsa gerek hareketleniyor bir nebze ama depresif sözler ve yapı devam ediyor nedense.
Sonuçta tüm yazdıklarımdan çıkacak şey albüm çok güzel. Söyleyecek söz yok. Güzel müzik, güzel grup, güzel vokal, yaşasın Trip Hop! Edinin, dinleyin, müziğin tadına varın.
MP3: Hooverphonic - 50 Watt
MP3: Hooverphonic - Bohemian Laughter
Hooverphonic'in resmi sitesi
Hooverphonic @ MySpace
Albümü satın almak için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder