Albumu dinledim. Aslinda dinledim denemez. 37 dakikalik bir kendinden gecme seansi yasadim. Arindim ve hemen yazmaya basladim.Album hakkinda ilk soyleyecegim sey kesinlikle melankolik bir moddayken dinlenmemeli. Piyano ve kemanin muhtesem birlesimi sizi normal bir haldeyken bile o kadar derinlere surukleyip icinizi gidikliyorsa, melankolikken gozyaslarinizi tutmanin imkani yok.
Albumu parcalara bolup de su guzel bunu tavsiye ederim demenin anlami yok. Tamamini bastan sona dinlemek gerekiyor. Zaten baslayip bittigi ana kadar bir seye dokunamiyorsunuz. Richter'in huzur verici oldugu kadar duygu yuklu kompozisyonlarini dinlerken kendinizi bulutlarin uzerinde hissediyorsunuz.
Biraz da bilgi vermek gerekirse Max Richter 2002'de "Memoryhouse" ile baslayan solo kariyerine 2004'te "The Blue Notebooks" ile devam etti. Yine 2 yil ara verdikten sonra "Songs From Before" albumu geldi. Acikcasi ben de bircok kisi gibi "The Blue Notebooks" albumuyle tanidim kendisini. Philip Glass'ten bahsederken bir arkadasimin tavsiyesiyle adim attim Richter'in dunyasina ve daha sonra Memoryhouse'u dinledim. Ondan sonra da kopamadim. Richter ayrica "Piano Circus" adli grubun kurulusunda yer aldi ve Future Sound Of London'la da "Dead Cities" albumunde ortak calisma yapti.
Fazlasiyla hayran oldugum Philip Glass'i ornek aldigini ve onun muzigiyle buyudugunu soyleyen Max Richter oyle bir calismaya imza atmiski eminim Philip Glass de dinlese keske hayran kalacaktir.
Albumun cikmasina ne yazik ki hala 2 ay var. Su anda resmi cikis tarihi 16 Ekim 2006. Ciktiginda ise buraya gelirse buradan, burada bulamazsam da internetten mutlaka alacagim. Bir kis aksami kar yagarken ve elimdeki kadehten kirmizi sarap icerken nasil zevkle dinleyecegimi hayal ediyorum simdiden.
Tracklist:
01. Song
02. Flowers For Yulia
03. Fragment
04. Harmonium
05. Lonosphere
06. Autum Music 1
07. Time Passing
08. Sunlight
09. Lullaby
10. Autum Music 2
11. Verses
12. From The Rue Vilin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder