Ağustos ayının sonu gerçekten güzel sürprizlere gebeymiş. Önce M.I.A.'nın albümü, arkasından da Ben Harper. Aslında Ben Harper'ın albümü daha da sürpriz oldu çünkü turnesinin bitiminin üzerinden daha pek bir zaman geçmedi. Ama burada asıl güzellik yatıyor. Ben Harper 2006 sonunda başladığı Avrupa turnesi sırasında yeni parçalar üzerine çalışmaya başlamış ve konserlerden önceki sound-check'lerde bu parçaları grupla beraber çalışmış. Turne bittiğinde ise ilk yaptıkları şey Paris'teki "City Of Lights" stüdyosuna girip 1 haftada analog olarak albümü bitirmek olmuş. Günümüzde diğer sanatçıların önce turneyi bitirip sonra tatil yapmalarına ve yaklaşık 4-5 ay sonra stüdyoya girmelerine alıştığımız için Ben Harper'ın bu dur durak bilmeyen temposu ilginç geldi. Hele karşımıza böyle güzel müzikler çıktığı sürece bundan güzel bir şey de olamaz.
"Lifeline"'da bizleri klasik bir 70'ler albümü bekliyor. Ben Harper'ın Rock'a sakin ve olgun yaklaşımı tüm parçalarda etkili. Parçalar inanılmaz değil, ama hepsi de güzel. Bu da tümü dinlenebilen ender albümlerden biri haline getiriyor. Hele 2-3 hit parça yazıp idare eder parçaları ekledikten sonra albüm yapan günümüz gruplarına oranlanırsa çok daha yeğdir.
Altyapılarda yine country ve blues etkileri var. Bu yönden eskisinden farklı bir şey yok. Parçalardan hiçbirinde zorlama hissedilmiyor. Sanki her şey kendiliğinden gelişmiş gibi bir doğallık var. Kaydetme süresinin kısalığının albüme kötü hiçbir etkisi yok. Hatta müzikal zenginliklerin olması da cabası. "In The Colors"'da güzel bir reggae esintisi var. Bob Marley'e olan hayranlığına dikkat çekiyor herhalde. "Say You Will"'de ise kilise türü country havası var. Hani biraz daha kaysa Ray Charles'dan bir gospel dinliyor olabilirdik. Ben Harper burada diğer parçalardaki (Needed You Tonight'ın bazı bölümleri hariç) vokaline göre biraz daha agresif. Kilise modu olduğu düşünülürse ilahı söyleyen biri misali tüm içini boşaltıyor mikrofona. Benzeri yapıyı "Heart Of Matters"'da da görüyoruz. Daha sonra vokalde içini boşaltmış bir haldeyken "Paris Sunrise #7"'de bu sefer gitar solosuyla döküyor içini. Güzel bir slide gitar solosu dinliyoruz parça boyunca.
Albüm Avrupa'da doğrudan tepelere fırladı. Amerika'da ise daha yavaş davrandı. Bu da zaten normal. Bugüne kadar Ben Harper'a her zaman kucak açan Avrupa oldu. Amerika'da ortanın üstü olarak bakılırken Fransa ve İngiltere'de el üstünde tutuluyordu. Bu albümde de değişmedi gelenek.
Beğendiğim parçalar:
1) Fight Outta You
2) In The Colors
5) Having Wings
6) Say You Will
8) Put It On Me
9) Heart Of Matters
MP3: Ben Harper - Fight Outta You
MP3: Ben Harper - Say You Will
Ben Harper resmi sitesi
Ben Harper @ MySpace
Satın almak için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder