28.9.07

Kısa Kısa Plaklar... (16)

Uzun zamandır ara verdiğim bu "Kısa Kısa" serilerini biraz ihmal ettim. Kendimizi affettirmenin zamanı geldi.

(Am 025) Robert Babicz - Pingpong In Moonlight

Genel olarak başarılı çizgisiyle dikkat çeken iki isim, Robert Babicz ve Audiomatique Recordings. Bu ikilinin buluşmasından ortaya çıkan plak ise benim son iki aydır dinlediğim en iyi çalışmalardan birini sundu. Plağa adını veren "Pingpong In Moonlight" muhteşem bir techno olarak karşımıza çıkıyor. Babicz'in ince acid nidalı melodisi güçlü vuruşlarla destekleniyor. Yılın en iyilerinden olacak türünde. B yüzündeki "Hope" ise daha sakin bir Techno var. Ancak yapısının çok iyi olduğunu söyleyebilirim. Tek hoşuma gitmeyen orta bölümlerdeki trancevari melodi. Onun haricinde güzel.

Plak için

(Eminor 008) Alessio Mereu - Never Forget Remixes

Alessio Mereu ilk defa karşıma çıkan bir isim ancak bu yeniden düzenleme plağıyla ciddi anlamda takdirimi kazandı. Aslında parçalar onun "Never Forget" adlı çalışmasından farklı ama yine de adamcağızı boş geçmeyelim. Gelelim parçalara. A1'deki düzenleme Björn Stolpmann'a ait. Minimal Tech House kıvamında ve sürükleyici. Vuruş kullanımı Terry Lee Brown Jr.'ı andırıyor. Bu da güzel demek. A2'deki Canson düzenlemesi ise plaktaki açık ara favorim. Biraz daha Minimal Techno havasında. Daha kararlı vuruşlar ve minik ses kesitleriyle güzel bir hale gelmiş. B1'e geldiğimizde Philipp Wolgast Minimal techno tarzı bir düzenlemeye yapmış. Ses kesiti seçimi ve kullanımı biraz yersiz. Bu yüzden pek beğenmedim. B2'de karşımıza Polarte çıkıyor düzenlemesiyle. Yine Minimal Techno tür olarak hakim ancak diğer ikisine göre çok daha naif bir halde. Eski Schranz Techno gibi tek düzeliğe yenik düşüyor dinlerken.

Plak için

(Dtp Ltd 010) Anthony Rother - So Good

Geldik başımın belasına. Artık kurtulamadığım için de koyverdim. Bir süredir sessiz kalan Rother albüm hazırlığında olduğundan beklentiler o yöndeydi ama öncesinde plağı çıktı karşımıza. Plak tamamen klasik Rother tarzının bir örneği. Öncelikle A1'de parçanın enstrümental versiyonu var. A2'de ise karşımıza bu sefer sadece vokal kısmı (Acapella'sı) geliyor. Yani işin özü tek parçalık bir plak bu, içinde ne bir düzenleme var ne de ek parça. B1'de sonunda parçanın bütün halini dinleme şansını buluyoruz. Aksak ve keskin vuruşlar, metalik vokal ve altta klasik bir synth melodisi. Bir insan bu kadar benzer tarzda altyapıyla parça üretip sürekli farklı sonuçlar çıkarıyorsa tebrik etmek gerek. Ama yine de sanırım yakında farklı birkaç adım atması gerekiyor.

Plak için

Hiç yorum yok: