.jpg)
Texas'tan çıkan başarılı indie rock grubu Spoon 1996'dan beri profesyonel müzik hayatının içerisinde. Grup vokal ve gitarda Britt Daniel, bateride Jim Eno, bas gitarda Rob Pope ve arka vokal ile klavyede Eric Harvey'den oluşuyor. Grubun ilk albümleri de müzikal açıdan şu anki kadar olgun olmasa da güzeldi ancak grubu dünya çapında tanıtmaya yetmedi. Grubun müziği genel olarak basit ve rahat olarak nitelendirildi derinliğine inmeden. Bu son albümleri "Gimme Fiction"'a kadar devam etti. Bu albümde grubun aslında sadece basitlik değil, basitlikten güzellik ortaya koyduğu dikkati çekmeye başladı sonunda. Albüm Amerika'da büyük bir başarı kazandı ve daha yoğun takip edilmeye başlandı.
Grubun yeni albümü Ga Ga Ga Ga Ga (5 tane var) Temmuz ayında Amerika'da Merge, Avrupa'da Anti etiketiyle piyasaya çıktı. Albüm doğrudan büyük bir kucaklamayla karşılandı. Bana göre eleştirmenlerin biraz geç yaptığı bir hareket oldu bu ancak açıkçası bugüne kadarki en olgun ve güzel albümleri olması sebebiyle de denk geldi. Albüm Amerika'da listelerde ilk 10'a kadar yükseldi. Avrupa'da ise beklenenden büyük bir ilgi gördü.
Spoon gerçekten çok basit bir müzik yapıyor. Kendilerini zorlamıyorlar. Gerek de yok. Basit melodilerle buna çok uygun vokalleri birlikte konuşlandırdıklarında ortaya çok güzel parçalar çıkıyor. Albümün açılış parçası "Don't Make Me A Target" bunun en uygun örneği. Rock'a minimalist bir bakış açısı diyesim bile var. Alttaki 4'lük gitar melodisi bunu gerektiriyor açıkçası. Keza aynı minimalist yapı "The Ghost Of You Lingers"'da da var. Birindeki gitar melodisi diğerinde klavye melodisine dönüyor sadece. Bu basitlik parçalar arasında rahat bir akışı da sağlıyor. Albüm bu şekilde tek çırpıda dinlenebiliyor. Bu da albümün başarısı. Tam anlamıyla bir bütünlük var diyebilirim rahatça. Ama bu konuda vokalin başarısı da es geçmemek gerekiyor. Britt Daniel gittikçe yerini sağlamlaştırıyor Rock vokalleri arasında gerek ses kullanımı, gerekse ses rengiyle kendini farklılaştırıyor. Elbette sesi bir Rufus Wainwright gibi kendi başına etkileyici değil ama nasıl kullanacağını çok çok iyi biliyor.
Parça falan beğenmedim albümde. Albüme hasta oldum. Yılın en iyilerinden biri olmaya aday gönlümde.
MP3: Spoon - Don't Make Me A Target
MP3: Spoon - You Got Your Cherry Bomb
Spoon resmi sitesi
Spoon @ MySpace
3 yorum:
Asgari kullanımla iyi bir albüm. Yılın en iyilerinden olmasa da, iyilerinden biri. Tabii ki Rufus'a yaklaşamaz bile. Duygu aktarımı kolay değil müzikte.
The Ghost Of You Lingers ise yılın en ayrıksı şarkılarından. Patrick Wolf etkisi hemen fark ediliyor.
Dediğim gibi minimalist bir albüm. Fazla zorlamadan eldekilerle iyi bir yemek pişirmişler. Ha inanılmaz değil ama gayet başarılı. Ama bana göre hakettiklerinden az ilgi gördükleri kesin.
spoon'un yetişkinlik döneminin ilk albümü olarak niteliyorum ben bu albümü.genel hatları itibarı ile grubun 2001'de çıkardığı "girls can tell" albümü ile fazla benzeşse de içerdiği bir kaç farklı tını(cherry bomb, finer feelings) ile hem çizgilerini bozmamış hem de müziklerine ekstra birşeyler katmış ve kanaatimce yeni dinleyicileri de hayranları arasına eklemişlerdir
Yorum Gönder