Beastie Boys - The Mix Up (Capitol, 2007)

Adam Horovitz (King Ad-Rock), Adam Yauch (MCA) ve Mike Diamond (Mike D)'den oluşan devasa bir grup Beastie Boys. Hani destan yazan gruplar vardır ya işte onlardan biri benim için Beastie Boys. Hip Hop'u alıp sınırlarını genişleten, genç birçok gruba öncülük eden isimler. Rap ve Rock'ı birleştiren furya çıkmadan 15-16 yıl önce (1982) Hip Hop ve Rock'ı birleştiren, günümüze kadar taşıyan bir grup.

Şimdi burada geçmişinden bahsetmeye ne gerek var. Sure Shot, Intergalactic, Sabotage, Alive, Pass The Mic, It's The New Style, Fight For Your Right, Get It Together, Body Movin' ve Ch-Check It Out desem. Yetmez mi, yeter bence.

Beastie Boys mailing listesine 1 Mayıs 2007'de düşülen not yeni albüm hakkında tüm detayları da beraberinde getiriyordu. Sonunda karşımıza enstrümental bir albümle çıkacaklardı. Aslında vokalin çok yakışabileceğini düşünmelerine rağmen bundan kaçınmışlar. Albümü dinledikten sonra hak da verdim bu konuda. Alışılagelmiş Beastie Boys vokallerinin üzerine yapışmayacağı çalışmalar var genel olarak.

Albüm 26 Haziran'da piyasaya sürüldü. Her ne kadar Beastie Boys performansını seyrettiysem de parçaların yapısı ve vokalsiz olmaları gereği canlı performanslarda çok fazla yer bulmadığını ve temelin eski yırtık parçalara ait olduğunu söylemekte yarar var. Ama tabii İstanbul konserine gelen beklenenin altındaki kitlenin de üzücü olduğunu söylemek lazım. Rock Werchter'de 10.000 kişilik çadır ve etrafında bulunan 30.000 kişi ana sahnedeki Björk'ten feragat edip gelirken ülkemizdeki insanların tek derdi olacak Pazar akşamı uykusu ne denli büyük bir faktörmüş bunu anladım.

Velhasıl gelelim albüme. Albümde Funk ve Punk büyük bir ağırlık sergiliyor. Bildiğimiz Beastie Boys olgun ve yine eskisi gibi kaliteli bir müzikle karşımızda ama frene basmış bir haldeler. Bir bakıma çoğu zaman Nightmares On Wax'in de elinden çıkabilecek veya genel anlamda Ninja Tunes etiketi alabilecek çalışmalar. Ama imza Beastie Boys olunca değişiyor tabii.

Albümün genel anlamda olumsuz tepkiler almasının sebebi de yaptıkları bu köklü değişim olsa gerek. Herkes Beastie Boys'dan yine yıkıp geçen, zıplatmaktan ayağa kramplar sokan parçalarını beklerken karşımıza değişik bir tad çıktı. Bana göre albümde gitar yapıları basit ve çok yerinde. Parçasına göre Funk ve Punk tarzında bir melodiye kapılıp gidiyor ve az, öz mesajını veriyor. Aksak vuruşlar her zamanki gibi yerinde ve grubun Hip Hop kökenine selam veriyor adeta. 14th St. Break'te The Doors'a olta atıyor mesela. Arkasındaki Suco De Tangerina'da ise Küba cazına hafif elektronik bir yorum var Senor Coconut tarzında. The Gala Event ise doğrudan lo-fi tadında.

Müzikal anlamda rahat bir dinleme sunuyor albüm. Yerinizden kalkmanıza dahi gerek yok. Sonuçta güzel müzik her ne kadar grubun tabiatına aykırı olsa da güzel müziktir. Strese gerek yok. Bence dinlenesi ve beğenilesi bir albüm. Sadece kafadaki Beastie Boys etiketini çıkarmak gerekiyor. Şu albüme 10 üzerinden 4 veren NME'ye de saygılarımı sunarım. Onlar sabah akşam albümüne 7 verdikleri Kaiser Chiefs'i dinlesinler bence.

Beğendiğim parçalar:

1) B For My Name
3) Suco De Tangerina
4) The Gala Event
5) Electric Worm
7) Off The Grid
9) The Melee
10) Dramastically Different
12) The Cousin Of Death

Beastie Boys resmi sitesi
Beastie Boys @ MySpace