Sheffield'den geçen sene hızlı bir şekilde çıkan mahşerin dört atlısı Alex Turner, Matt Helders, Jamie Cook ve Nick O'Malley kaldıkları yerden devam ediyorlar. "Whatever They Say I Am, That's What I'm Not" albümleri İngiltere'nin gelmiş geçmiş en hızlı satan çıkış albümü oldu. Bunun üzerine geri adım atmamak gerektiğinden yola çıkan Arctic Monkeys festivallerde adını daha da üst sıralara yazdırmak amacıyla stüdyoya girdiler ve karşımıza yeni albümleriyle çıktılar. Bu arada 2006'nın adından Gnarls Barkley ile birlikte adından en çok söz ettiren grubunun geçen sene kazandığı başarılar, NME dergisi 2006'nın en iyi albümü ödülü, Time dergisi 2006'nın en iyi albümü ödülü, Hot Press dergisi 2006'nın en iyi albümü ödülü, NME ödülleri 2006'nın en iyi albümü, Brit Awards 2006 en iyi İngiliz albüm, Q Awards 2006 en iyi albüm vs.vs. daha gidiyor.
Grup olarak da NME, Brit Awards 2006 ve Muso ödüllerinde en iyi çıkış yapan grup, yine NME'de en iyi İngiliz grubu, Brit Awards 2007'de en iyi İngiliz grubu gibi bir ton ödülü aldılar.
Şöyle bir denklem yazıp albümü açıklayayım:
Favorite Worst Nightmare = mc2
1) Brainstrom - Başladığında ilk aklıma gelen şey etrafımdaki eşyaları boşaltmak oldu. İnanılmaz bir hız. Sözler "300" filmindeki oklar gibi uçuşuyor. Gitar melodileri güçlü ve çok etkileyici.
2) Teddy Picker - Hafif pop etkisi var. Gitarın yoğun havası devam ediyor. Hafif bir son dönemlerindeki "Offspring" hvası seziliyor.
3) D Is For Dangerous - Aksak vuruşların yanında ön ve arka vokallerle başlıyor. Gitardaki yoğun enerjinin devamı var burada da.
4) Balaclava - Gruptaki iki gitar daha da başarılı bir şekilde işlemeye çalışıyor. Eski hard rock modeli gitar melodileri var nakarat bölümünde. Lokomotif etkisi yaratıyor bu şekilde.
5) Flourescent Adolescent - Albümün en garip isimli çalışması olarak başlıyor. Yine popvari bir rock edasında. Çok eğlenceli. Biraz daha zorlansa ska tarzına oturacak. Çok beğendim. Festivaller için biçilmiş kaftan.
6) Only Ones Who Knows - 1960'lardaki Kaliforniya sahil kenarı havası taşıyan bir gitar melodisiyle başlıyor. İngiliz aksanı bile bu havadan çıkaramıyor sizi pek. Albümde onca enerjik parça arasında gayri resmi bir 3 dakika mola olmuş bu.
7) Do Me A Favour - Hispanik bir gitar melodisi var. "From Dusk Till Dawn" hissiyatı yarattı. İnsanın içinde alkışla eşlik etme hezeyanı doğuruyor. Hikaye her ne kadar Sheffield'da bir kızla alakalı olsa da ben hala Meksika sınırında üstü açık bir Camaro'dayım ve güzel melodinin tadını çıkarıyorum. Parça yükseldiğinde ise polisler beni takip etmeye başlıyor ama sonunda izimi kaybettiriyorum güzel bir bitişle.
8) This House Is A Circus - Yine aksak vuruşlu ska benzeri eğlenceli bir çalışma. Vokal taramalı tüfek misali ve yakalamanın imkanı yok.
9) If You Were There, Beware - Hareketli olacağa benzeyen bir gitarla başlıyor ve arkasından fırtına kopuyor. Güçlü girişin ardından vokal çok sakin geliyor. Gerçekten güzel bir çalışma.
10) The Bad Thing - Hafif bir rock n roll ritmiyle başlıyor ve vokal yine çalışmanın hızına uyan cinsten uçup gidiyor. Sonradan gelen melodi de buna uygun biçimde.
11) Old Yellow Bricks - Sonlara yaklaşırken iş biraz pop rock'a dönüyor. Vokal neşeli bir havada. Basit gitar melodisi ise buna uyum sağlıyor.
12) Sos - Albümün sonuna geldiğimde içimde hüzün var ama nedense yüzümde bir gülümseme var. Bu gülümseme albümü dinginleştiren çalışmayla devam ediyor. 6. çalışma gibi arka fonda sahil melodisi var. Sonradan hareketleniyor çalışma ama nedense albümdeki genel başarı ve enerjiyi yakalayamıyor bana göre. Zayıf halkayı sonunda bulduk geç de olsa. Neyse bu kadar kusur kadı kızında da olur.
Not: Albümün en büyük handikapı sadece 37 dakika 34 saniye olması. Yazık günah valla koca cd'ye. Tadına doyamadan bitiyor şipşak. Neyse Rock Werchter performanslarını dört gözle beklemekten başka çarem yok artık.
"Brianstorm"'un Videosu
Arctic Monkeys Resmi Sitesi
Arctic Monkeys @ MySpace
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder