Pete Namlook ve Move D'nin basarili uyumlari yeni bir calismayla karsimizda. Aslinda 2 yeni album var bu birliktelikten dogan. Biri bu yazida inceleyecegim "Sons Of Kraut" ve digeri de en kisa zamanda inceleyecegim "Space And Time". Elbette bu basarili birliktelikte ikilinin produksiyonlarinda izledigi cizginin de buyuk onemi var. Isin temel hazirligi Move D'ye ait. Move D studyoda canli kaydettigi bir ham kaydi Pete Namlook'un yetenekli ellerine birakiyor ve o da bu ham calismayi alip kesiyor, biciyor, ekliyor cikartiyor ve bizim anlayacagimiz muzikal dilde bir album haline getiriyor.
Album Pete Namlook'un sahibi oldugu Fax plak sirketinden cikti. Bir Fax klasigi olarak yine limitli sayida 500 kopya olarak basilan albumde aslinda 2 disk var. Bu disklerdeki calismalar tamamen ayni ancak disklerden birinde normal 2 kanalli stereo kayit yer alirken digerinde DTS 5.1 kalitesinde kayit yer aliyor.
Albume gelince. Bu albumde Pete Namlook'un yogun agirligini koydugu mistik dogu etkisinden ziyade caz esintileri daha cok dikkat cekiyor ancak albumdeki temel tarz her zaman oldugu gibi yine Ambient. Genelinde Kraut'un yeni tarzlarla harmanlandigi bir album olmus.
Calismalara gelince:
1- E-Lectric Touch - Cok yogun bir havada basliyor. 80'lerin deneysel elektronik muzik calismalarini andiran bir hava var. Derinlerde ise daha sonradan hakim olacak melodi duyulabiliyor ancak onde sisli atmosferi kalinlastiran ses kesitleri bulunuyor. Korku filmlerinden bir sahnenin canlandirilisini andiriyor girizgah. Derken ayvasca hava inceliyor ve derinlerdeki melodi su yuzune cikiyor. Bunu bir sure sonra tizler takip ediyor ve bir nebze hareket geliyor. Parcanin orta bolumlerinde "Sea Of Holes" adli parcadaki vokalin cok benzeri yer aliyor hatta kullanilan bazi ses kesitleri de benzerlik iceriyor. Ozellikle vokaldeki filtre tipatip ayni diyebilirim. Elbette ornek almak icin "Sea Of Holes"dan guzel bir calisma secilemezdi.
2- Sleeplearnin' - Albumdeki yogun havadan nasibini alarak basliyor. Tangerine Dream'i hatirlatan bir girizgaha sahip. Belirli araliklarla sis perdesinin arkasindan gunes siziyor ancak sis hemen kapliyor yeniden etrafi. Sonbahar gunu deniz kenarinda soguk ruzgara eslik eden dalgalari andiriyor. Sonradan vuruslarin girmesiyle biraz daha hareket geliyor ancak yuvarlak ve geride bekleyen vuruslar bir sure sonra ortama ayak uydurup siniyor. Parcanin ortalarina gelindiginde ise Detroit tarzi teknoyu andiran bir ritm ona dogru cikmaya basliyor. Sonlara dogru bu hava iyice agirligini koyuyor.
3- Arabesque - Isliksi bir melodiyi andiran bir baslangici var. Ancak aslinda bu Kraut'a ozgu bir yapiya daha uygun bir girizgah. Stephen King'in "O" adli romaninin film versiyonun baslangicinda bulunan kucuk kizin bisikletini hatirlatiyor bu isliksi melodi. Ardindan 70'lere dayanan ses kesitleri ve benzeri bir melodi eslik ediyor. Pink Floyd benzeri bir klavye giriyor isin icine. Ve hareket geliyor. Bir sure sonra eskilerin melodileri yerini sadece hareketli tinilara birakiyor.
4- Piperidine - Kraut tarzi yine girizgahta etkisini gosteriyor. Ses kesitleri yogun olarak kullaniliyor bu sefer ve oldukca keskin bir bicimde. Fonda oryantal esintileri iceren yapisiyla oynanmis bir melodi var. Havanin ise agir oldugunu soylemeye gerek yok. Albumdeki en depresif girizgah olarak nitelendirilebilir. Butun parca boyunca bu hava devam ediyor ve diger calismalarin aksine hareketlenme niteliginde hicbir deneme dahi yok.
Albumdeki bir guzel nokta da album kitapciginda eski ustalara saygi yazisinin eklenmis olmasi. Kraftwerk, Klaus Schulze, Can, Tangerine Dream, Amon Duul, Cluster, Neu I, Kraan ve Passport'a saygilarini iletiyor Pete Namlook ve Move D. Bu ustalar Kraut'un ve turevlerinin bugune kadar bizlere ulasmasindaki en onemli isimler olarak rahatca sayilabilir.
http://www.2350.org/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder